ΤΟΥ ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΓΡΙΒΑ*
greekattack.wordpress.com
 Ο γράφων έχει κατά καιρούς αναφερθεί σε ένα ιδιόρρυθμο γεωπολιτικό μέγεθος που στοιχειώνει την ελληνική κοινωνία και ρυθμίζει εν πολλοίς την ελληνική εξωτερική πολιτική: τον «λατρευτικό αντιαμερικανισμό». Την εκδήλωση, δηλαδή, ακραίων αντιαμερικανικών απόψεων και θέσεων, που κάποιες φορές αγγίζουν τα όρια της καρικατούρας, εν παραλλήλω με την αναντίρρητη και απόλυτη πίστη στην αμερικανική παντοδυναμία. Ιδιαίτερα δε τη στρατιωτική. Τον τελευταίο καιρό είχαμε, μάλιστα, την ευκαιρία να δούμε αυτό το φαινόμενο να εκδηλώνεται δια της παροξυσμικής φετιχοποίησης του μαχητικού αεροσκάφους F – 35 Lightning II της Lockheed Martin. Έτσι, διαβάσαμε και ακούσαμε διάφορα ευτράπελα αναφορικά με την απειλή που αυτό συνεπάγεται όταν (και εάν…) εισέλθει στο τουρκικό οπλοστάσιο, όπως και σχετικά με τις δυνατότητες που θα προσέφερε στην ελληνική Άμυνα τυχόν απόκτησή του. Κάθε προσπάθεια δε αμφισβήτησης των υπερικανοτήτων αυτού του …τεχνολογικού θαύματος, αντιμετωπίζεται – στην καλύτερη περίπτωση – με έντονη καχυποψία. Έτσι, λοιπόν, και το άρθρο του γράφοντος περί «εθνικής anti – stealth στρατηγικής», που δημοσιεύτηκε στο 369^οτεύχος των «Επικαίρων», προκάλεσε την ιερή οργή των πιστών του F – 35. 

Στο συγκεκριμένο άρθρο εκφραζόταν η άποψη ότι, αν και το μικροσκοπικό ίχνος στα ραντάρ του F – 35 και οι γενικότερες ικανότητές του όντως διαμορφώνουν μια μακρόπνοη απειλή για την ελληνική Άμυνα, εντούτοις η απάντηση σε αυτό δεν θα πρέπει να είναι η αντίστοιχη αγορά F – 35 (δεδομένου ότι ένα «αόρατο» αεροσκάφος δεν αντιμετωπίζεται με ένα επίσης «αόρατο»), αλλά η ανάπτυξη ενός πλέγματος συστημάτων anti – stealth, οι τεχνολογίες των οποίων θα πρέπει, ει δυνατόν, να αναπτυχθούν σε όσο το μεγαλύτερο ποσοστό γίνεται από την εγχώρια βιομηχανία, πιθανώς και στο πλαίσιο συνεργασιών με άλλες χώρες και όχι να αγοραστούν «ετοιματζίδικες» από το εξωτερικό.

Μεταξύ των άλλων, στο «πακέτο» των συστημάτων anti stealth αναφέρονταν και ηλεκτροοπτικά συστήματα, όπως αυτό της Selex Galileo που μπορεί να χρησιμοποιεί το σουηδικό μαχητικό αεροσκάφος JAS – 39 Gripen NG. Το σύστημα αυτό έχει σχεδιαστεί για να εντοπίζει το θερμικό ίχνος των αεροσκαφών που προκαλείται από την τριβή τους στην ατμόσφαιρα (aerodynamic heating), το οποίο στα αεροσκάφη με επικάλυψη υλικών που απορροφούν την ακτινοβολία ραντάρ (RAM) ενδέχεται να είναι απ’ ό,τι στα «κανονικά» αεροσκάφη με αποτέλεσμα να γίνονται και πιο εύκολα αντιληπτά.

Η σχετική πληροφορία είχε αντληθεί από τον διάσημο οίκο αμυντικής αξιολόγησης IHS Jane’s και είχε αναφερθεί από τον γράφοντα, μαζί με άλλες πληροφορίες από ανοικτές πηγές για τεχνολογίες counter stealth, σε εισήγησή του στο 3^οΣυνέδριο Αεροπορικής Ισχύος, που είχε οργανώσει η Πολεμική Αεροπορία στο Τατόι τον Φεβρουάριο του 2015.

Παρεμπιπτόντως, όπως μας πληροφορεί στο τελευταίο τεύχος του το έγκυρο και αρχαιότερο ελληνικό περιοδικό Αεροδιαστημικής και Άμυνας, Πτήση και Διάστημα, η πρόταση της Boeing για το βελτιωμένο μαχητικό F/A – 18E/F Block 3 (που αναφέρεται και ως F/A – 18XT) για το Ναυτικό των ΗΠΑ, προβλέπει επίσης την τοποθέτηση ηλεκτροοπτικού συστήματος για να εντοπίζει αεροσκάφη stealth σε μεγάλες αποστάσεις. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μάλιστα, είναι ότι το σύστημα αυτό δεν θα είναι ενσωματωμένο στη δομή του αεροσκάφους, όπως συμβαίνει στο Gripen NG και σε άλλα μαχητικά, αλλά θα μεταφέρεται σε μορφή ατρακτιδίου. Και εδώ τίθεται το ερώτημα κατά πόσον θα ήταν εφικτή η αγορά παρόμοιων ατρακτιδίων για την Ελληνική Αεροπορία από την αμερικανική ή την ευρωπαϊκή αγορά, τα οποία θα προσέφεραν σημαντική βοήθεια στην αντιμετώπιση των τουρκικών F – 35 με σχετικά χαμηλό κόστος, σε συνδυασμό, φυσικά, και με άλλα μέσα και με την υιοθέτηση κατάλληλων τακτικών. Επίσης, μπαίνουμε στον πειρασμό να αναρωτηθούμε εάν η κατασκευή παρόμοιων συστημάτων βρίσκεται εντός των δυνατοτήτων της ελληνικής βιομηχανίας. Κατά την άποψη του γράφοντος, η πιθανότητα αυτή δεν θα πρέπει να αποκλειστεί. Ελληνικές εταιρείες έχουν αποδείξει ότι διαθέτουν τεχνολογία αιχμής στα ηλεκτροοπτικά συστήματα, γεγονός που αποδεικνύει η εξαγωγή προϊόντων τους σε άκρως ανταγωνιστικές αγορές. Άρα η δυνατότητα αυτή θα πρέπει, αν μη τι άλλο, να εξεταστεί.

Ειρήσθω εν παρόδω, πάλι σύμφωνα με το τελευταίο τεύχος της Πτήσης και οι Ρώσοι επενδύουν σε ηλεκτροοπτικά συστήματα για τα μαχητικά τους, έχοντας τοποθετήσει στο βελτιωμένο MiG – 35 ένα προηγμένο πολυφασματικό (multi spectral) σύστημα που λειτουργεί σε διαφορετικά μήκη κύματος για μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα.

Επίσης, αξίζει να επισημανθεί ότι το άρθρο της Πτήσης για τη νέα έκδοση του F/A – 18E/F αναφέρει πως το F – 35 έχει περιορισμένες ικανότητες δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων, δεδομένου ότι αν χρησιμοποιήσει το Link 16 για μετάδοση δεδομένων υποβαθμίζει τα χαρακτηριστικά του stealth, μια και η εκπομπή μπορεί να γίνει αντιληπτή από ηλεκτρονικά συστήματα του αντιπάλου. Τα F – 35 μπορούν να επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω της ραδιοζεύξης MADL (Multifunction Advanced Data Link), η οποία ναι μεν επιτρέπει εκπομπή χωρίς υποβάθμιση των χαρακτηριστικών stealth, αλλά δεν είναι προσβάσιμη από άλλα αεροσκάφη. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να αξιολογηθεί σοβαρά όσον αφορά τόσο στην απειλή που συνεπάγονται για την ελληνική άμυνα τα τουρκικά F – 35 όσο και για τις δυνατότητες που θα της προσφέρει τυχόν αγορά τους, δεδομένου ότι οι δικτυοκεντρικές ικανότητες αποτελούν σημαντικότατο πολλαπλασιαστή ισχύς των σύγχρονων αεροπορικών δυνάμεων.

Ο ΜΥΘΟΣ ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ

Όμως, όλα τα παραπάνω ουδόλως σημαίνουν κάτι για ποικιλώνυμη στρατιά «ειδικών» του Διαδικτύου και των social media, για τους οποίους η μόνη αποδεκτή αλήθεια είναι αυτή της απόλυτης παντοδυναμίας του F – 35 και γενικότερα της αμερικανικής ισχύος, ενώ όλα τα υπόλοιπα αποτελούν εξοργιστικές εκδηλώσεις ασχετοσύνης. Από μόνο του το γεγονός αυτό δεν θα ήταν ιδιαίτερα ανησυχητικό και δεν θα αντικατόπτριζε παρά παθογένειες που ενδημούν διαχρονικά στην ελληνική κοινωνία, όπως είναι ο ξερολισμός, η αβυσσαλέα αμάθεια με κάποια ψήγματα γνώσεων, η οποία (αυτό)προβάλλεται ως «επαγγελματική γνώση» και η έλλειψη ανοχής για την αντίθετη άποψη.

Τα πράγματα, ωστόσο, ενδέχεται να είναι πιο επικίνδυνα. Και αυτό γιατί δεν μιλάμε για τη λατρεία μιας ποδοσφαιρικής ομάδας. Διά της προσπάθειας επιβολής της αντίληψης ότι τα τουρκικά F – 35 θα είναι ανίκητα από την Ελλάδα, ότι και αν κάνει για να τα αντιμετωπίσει (εκτός φυσικά αν αγοράσει και αυτή F – 35…) ενισχύεται μια πολυδιάστατη αίσθηση μοιρολατρικής ηττοπάθειας, η οποία επιχειρείται να επιβληθεί στην ελληνική κοινωνία εδώ και καιρό.

Αναλυτικότερα, η άποψη για τα «ανίκητα» τουρκικά F – 35 «πατάει» πάνω σε μια ευρύτερη άποψη περί αναντίρρητης υπεροχής της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας λόγω αριθμών (αλλά και ποιότητας) οπλικών συστημάτων και στρατιωτών, που καθιστά κάθε προσπάθεια ελληνικής αντίστασης περιττή. Η άποψη αυτή συμπληρώνεται από μια φαταλιστική αντίληψη περί των ικανοτήτων των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες εμφανίζονται ως περίπου ανύπαρκτες, τόσο λόγω της «διάλυσης» που τους έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση όσο και εξαιτίας των γενικότερων δυσλειτουργιών τους, τις οποίες «γνωρίζουν όσοι έχουν πάει στρατιώτες». Για να γίνουν μάλιστα πιο πιστευτές οι απόψεις αυτές συνήθως ενδύονται τον μανδύα ενός «καταγγελτικού εθνικισμού». Έτσι, από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν προχωρά στην υλοποίηση κολοσσιαίων εξοπλιστικών προγραμμάτων και δεν μετατρέπεται σε μια σύγχρονη εκδοχή της αρχαίας Σπάρτης, εμφανίζεται ως καταδικασμένη απέναντι στην «πανίσχυρη» Τουρκία, άρα δεν υπάρχει καμία ελπίδα επιτυχίας σε περίπτωση πολεμικής εμπλοκής, άρα και κανένας λόγος αντίστασης στον τουρκικό αναθεωρητισμό.

Το γεγονός ότι οι αιτιάσεις περί τουρκικών μεγεθών θα είχαν (ίσως) κάποιο νόημα μόνον σε περίπτωση κάποιου παρατεταμένου ολοκληρωτικού πολέμου, σαν αυτόν που έγινε μεταξύ Ιράκ και Ιράν στη δεκαετία του 80, ουδόλως εντυπωσιάζει τους «εθνικιστές τουρκόφρονες». Ούτε φυσικά το ότι η ύπαρξη σοβαρών προβλημάτων στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις ισοσκελίζεται (και με το παραπάνω) από την ύπαρξη πολύ μεγαλύτερων προβλημάτων στις τουρκικές. Ούτε το ότι οι – πράγματι σοβαρές – παθογένειες του ελληνικού στρατεύματος αποτελούν εν πολλοίς μόνιμες ασθένειες στους στρατούς όλου του κόσμου σε όλες τις εποχές. Και βέβαια ούτε λόγος να γίνεται για τη δυνατότητα ενίσχυσης των μαχητικών ικανοτήτων του ελληνικού στρατεύματος χωρίς τεράστιες εξοπλιστικές δαπάνες και χωρίς αγορές «μαγικών» τεχνουργημάτων, όπως είναι το F – 35.

ΥΒΡΙΣ Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ ΤΩΝ ΙΣΡΑΗΛΙΝΩΝ

Και για να γίνουν ακόμη ενδιαφέροντα τα πράγματα, ο «λατρευτικός αντιαμερικανισμός» μαζί με τον «λατρευτικό αντιτουρκισμό» τείνουν να ενοποιηθούν σε ένα κοινό μέγεθος με καταλύτη μια αντίστοιχη πίστη στην απόλυτη ισχύ του Ισραήλ. Το στοιχείο αυτό έχει εντοπίσει ο γράφων στον δημόσιο διάλογο κάθε φορά που έχει προσπαθήσει να τεκμηριώσει την άποψη ότι δεν είναι πάντα τα εξελιγμένα οπλικά συστήματα και οι αριθμοί που νικάνε, φέρνοντας ως παράδειγμα την ταπείνωση του Ισραήλ από τη Χεζμπολάχ το καλοκαίρι του 2006 στον Δεύτερο Πόλεμο του Λιβάνου. Κατά κανόνα, κάθε φορά που εκφράζεται αυτή η άποψη προκύπτουν χλευαστικές αντιδράσεις του τύπου, «πως τολμάς να υποστηρίζεις κάτι τόσο αδιανόητο», και αυτό τη στιγμή που η αποτυχία του Ισραήλ το 2006 αποτελεί τόσο αναντίρρητο κοινό τόπο στη διεθνή στρατηγική ανάλυση όσο η αποτυχία των Αμερικανών στον Πόλεμο του Βιετνάμ. Με άλλα λόγια, όπως ακριβώς και για τις ΗΠΑ, μπορείς να κατηγορείς όσο θες το Ισραήλ, αλλά, προς Θεού, μην θίξεις την παντοδυναμία του. Είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον, μάλιστα, το γεγονός ότι ακραία «αντισιωνιστικές» αντιλήψεις, οι οποίες πολλές φορές φθάνουν στα όρια του μισαλλόδοξου αντισημιτισμού, συνδυάζονται με μια τυφλή πίστη στη στρατιωτική αλλά και γενικότερη ισχύ του Ισραήλ. Είναι οι ίδιες αντιλήψεις που την επαύριον του επεισοδίου τουΜαβί Μαρμαράτον Μάιο 2010 φωνασκούσαν για «Ιερά Συμμαχία» Αθηνών – Τελ Αβίβ και οίκτιραν οποιονδήποτε τολμούσε να εκφράσει αντίθετη άποψη. Για να συμπληρωθεί, ωστόσο, το παζλ, οι φαταλιστικές αυτές αντιλήψεις συνήθως συνδυάζονται με τη «ρεαλιστική» άποψη ότι μόνον το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. μπορούν να προστατεύσουν την Ελλάδα από την Τουρκία και επ’ ουδενί μπορεί να το πράξει μόνη της.

Εν κατακλείδι, η τρίδυμη πίστη στην απόλυτη παντοδυναμία των ΗΠΑ, της Τουρκίας και του Ισραήλ, καμουφλαρισμένη κάτω από έναν «καταγγελτικό» λόγο, άλλοτε «ακροδεξιό – εθνικιστικό», άλλοτε «αριστερό – αντιιμπεριαλιστικό» και άλλοτε «ρεαλιστικό – τεχνοκρατικό», αποτελεί ένα είδος Δούρειου Ίππου που έχει παρεισφρήσει στην ελληνική κοινωνία και επιχειρεί να επιβάλλει την άποψη ότι δεν μπορεί να ασκηθεί σοβαρή αντίσταση κατά του τουρκικού αναθεωρητισμού, άρα δεν μπορούν να εφαρμοστούν τα δόγματα της Αποτροπής, άρα θα πρέπει να οδηγηθούμε σε πολιτική κατευνασμού έναντι της Άγκυρας και να αποδεχθούμε την «ήπια» αλλαγή υπέρ της Τουρκίας του καθεστώτος κυριαρχίας στο Αιγαίο, για να μην εμπλακούμε σε έναν εκ των προτέρων χαμένο πόλεμο.
Με άλλα λόγια να κάνουμε αυτό ακριβώς που επιδιώκει η τουρκική στρατηγική, για την οποία, λόγω των τεράστιων εσωτερικών αντιφάσεων και των πολλών μετώπων που έχει ανοίξει στο εξωτερικό, μια πολιτική πυγμής έναντι της Ελλάδας θα ήταν πολύτιμη, με την προϋπόθεση όμως να είναι εκ του ασφαλούς, χωρίς να κινδυνεύει να οδηγήσει σε πολεμική αντιπαράθεση, ακόμη και μικρής κλίμακας, η οποία θα μπορούσε να έχει σοβαρότατες συνέπειες για τη γείτονα, έστω και αν κατέληγε «νικηφόρα» για αυτήν.

Φυσικά, δια των μηδενιστικών αυτών απόψεων περνάει και το μήνυμα ότι κάθε είδους σκέψη για εθνικά ανεξάρτητη πολιτική είναι εκτός πραγματικότητας και μόνο οι λεόντειες συμμαχίες με τις «σωστές» δυνάμεις μπορούν να εξασφαλίσουν την ειρήνη. Και μπαίνει κανείς στον πειρασμό να αναρωτηθεί αν αυτές οι απόψεις και οι μηχανισμοί που τις επιβάλλουν είναι κάτι το ενδογενές στην ελληνική κοινωνία ή υποβοηθούνται συνειδητά και από έξω. Με κίνδυνο να γίνουμε υπερβολικοί, στην εποχή των υβριδικών πολέμων θα πρέπει να είμαστε πολύ πονηρεμένοι αναφορικά με τις απόψεις που διακινούνται για τα εθνικά θέματα και τα ζητήματα Άμυνας, με όποιο ένδυμα και αν παρουσιάζονται…      

(*) Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων.
Διδάσκει Γεωγραφία της Ασφάλειας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

 Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό  «ΕΠΙΚΑΙΡΑ» στις 31-3-2017

Στοκχόλμη, Σουηδία

Τρεις άνθρωποι σκοτώθηκαν και αρκετοί τραυματίστηκαν όταν φορτηγό έπεσε σε εμπορικό κατάστημα σε κεντρικό δρόμο στο κέντρο της Στοκχόλμης, αναφέρει το ειδησεογραφικό πρακτορείο ΤΤ επικαλούμενο την αστυνομία.

«Η Σουηδία δέχθηκε επίθεση, όλα δείχνουν τρομοκρατικό χτύπημα» δήλωσε ο πρωθυπουργός της χώρας. Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι έλαβε πληροφορίες για πυροβολισμούς, τις οποίες δεν έχει επιβεβαιώσει.

Μέχρι στιγμής η αστυνομία έχει επιβεβαιώσει τρεις θανάτους. Η Deutsche Welle αναφέρει ότι οκτώ άτομα έχουν τραυματιστεί σοβαρά.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι το φορτηγό έπεσε σε κατάστημα της μεγαλύτερης αλυσίδας πολυκαταστημάτων στη Σουηδία, το Åhlens.
Η εταιρεία στην οποία ανήκει το φορτηγό -μία μπυραρία- ανακοίνωσε ότι ένας άνδρας έκλεψε το συγκεκριμένο φορτηγό το πρωί της Παρασκευής: πήδηξε στην καμπίνα του φορτηγού και έφυγε.

Προειδοποίηση προς τους πολίτες να αποφεύγουν το κέντρο της πόλης, εξέδωσε η αστυνομία. Έκλεισε το μετρό και οι Αρχές διέταξαν την εκκένωση του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού.

Ο δημόσιος τηλεοπτικός σταθμός SVT μεταδίδει ότι η αστυνομία το αντιμετωπίζει ως πιθανό τρομοκρατικό χτύπημα.









To περιστατικό σημειώθηκε στο Ντροτνινγκάταν, μεγάλο εμπορικό δρόμο στο κέντρο της Στοκχόλμης.

Η αστυνομία ανακοίνωσε ότι έλαβε πληροφορίες για πυροβολισμούς, τις οποίες δεν έχει επιβεβαιώσει. Δημοσιογράφος που βρισκόταν στο σημείο είπε ότι όταν το φορτηγό έπεσε στο πλήθος, ένας άνδρας ξέφυγε, κρατώντας ένα όπλο.

Η περιοχή έχει αποκλειστεί από την αστυνομία.

Ο σουηδός πρωθυπουργός είπε ότι ένας άνδρωπος συνελήφθη, ωστόσο η αστυνομία δηλώνει ότι δεν έχουν υπάρξει συλλήψεις για το περιστατικό.

Εικόνες δείχνουν εκατοντάδες ανθρώπους να τρέχουν πανικόβλητοι από την περιοχή. Τα γραφεία της κυβέρνησης έκλεισαν και οι υπουργοί είναι ασφαλείς, σημειώνει πηγή στο πρακτορείο Reuters.

Αυτόπτης μάρτυρας είπε στο SVT ότι είδε το φορτηγό να πέφτει στο κατάστημα. «Έριξε κάτω οκτώ άτομα εκεί και είδα τέσσερις σορούς λίγο μακρύτερα. Μία γυναίκα με ένα μικρό παιδί παρέλυσε εντελώς και απλά στεκόταν ακίνητη. Την άρπαξα, μαζί με μια άλλη γυναίκα και μας πέταξα όλους σε μία σκάλα» είπε.

“ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ”

τον Απρίλιο

στον

Πολυχώρο VAULT



Αλαζονεία : υπεροψία, το να θεωρεί κανείς τον εαυτό του ανώτερο των άλλων



Με την “Αλαζονεία” ολοκληρώνεται τo Φωτογραφικό Project SEVEN που διοργανώνει ο Πολυχώρος VAULT. Η έκθεση θα διαρκέσει 7 ημέρες, από την Παρασκευή 7 έως την Πέμπτη 13 Απριλίου.



Εγκαίνια: Παρασκευή 7 Απριλίου στις 7:00 μμ

ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ:

Αχιλλέας Αγγελόπουλος, Αποστόλης Αναστασόπουλος, Μαρινέζα Βαμβακάρη, Παναγιώτης Γκίκας, Μαρκέτος Δαμίγος, Ανδρέας Ζαφείρης, Βαγγέλης Ιωάννου, Σωτήρης Καινούργιος, Κατερίνα Κασιδιάρη, Χρήστος Κατρούτσος, Βασιλική Κατσανού, Αλεξάνδρα Καψή, Αλέξανδρος Κόρπης, Γιάννης Κωβαίος, Μυρτώ Κωνσταντινίδου, Μαρία Λαγού, Πέτρος Μακρής, Βαγγέλης Μακρυγιάννης, Χρήστος Μασούρας, Γιώργος Παντούλας, Σάββας Παπαδόπουλος, Ευγενία Παππά, Γιάννης Παππάς, Χρήστος Παππάς, Στέφανος Παπαζαπραΐδης, Νίνα Παπακαστρισίου, Μαρία Παπαναστασίου, Κατερίνα Παυλιδάκη, Κατερίνα Πουλέα, Renee Revah, Γιάννης Τσιλίδης, Γιώτα Τσώκου, Στέλιος Χαραλαμπάκης, Γιώργος Χρονάκης, Hiro Fay, Εύη Χριστοπούλου



ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ SEVEN?

Πρόκειται ουσιαστικά για ένα Project που περιλαμβάνει 7 εκθέσεις φωτογραφίας εμπνευσμένες από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα



Τι σημαίνουν η Οκνηρία, η Ζηλοφθονία, η Λαιμαργία, η Λαγνεία, η Απληστία, η Οργή και η Αλαζονεία για τον Νεοέλληνα του 2016 - 17 και πως μπορούν να γίνουν πηγή έμπνευσης τα συγκεκριμένα “αμαρτήματα” για έναν καλλιτέχνη που ζει στην Ελλάδα σήμερα;

   Το Project έχει διάρκεια 7 μήνες (Οκτώβριο 2016 με Απρίλιο 2017) όπου κάθε μήνα θα παρουσιάζεται για 7 ημέρες στον Πολυχώρο VAULT και μία έκθεση φωτογραφίας, εμπνευσμένη από κάποιο από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα : Απρίλιο η Αλαζονεία.

   Ήδη τον Οκτώβριο παρουσιάστηκε η Οκνηρία, τον Νοέμβριο η Ζηλοφθονία, τον Δεκέμβριο η Λαιμαργία, τον Ιανουάριο η Λαγνεία, τον Φεβρουάριο η Απληστία και τον Μάρτιο η Οργή.

   Τα εγκαίνια κάθε έκθεσης θα γίνονται στις 7 του μήνα και ώρα έναρξης 7:00 το απόγευμα.





Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΜΑΣ



Μία επιτροπή από 7 διακεκριμένους φωτογράφους (συν τρεις guest κάθε μήνα*) θα επιλέγει κάθε φορά τις 7 καλύτερες από τις φωτογραφίες των συμμετεχόντων (οι οποίοι μπορούν να παίρνουν μέρος με δύο το πολύ φωτογραφίες ανά αμάρτημα).

Αυτές οι 49 φωτογραφίες θα εκτεθούν όλες μαζί το Μάιο στο VAULT και θα εκδοθούν σε φωτογραφικό λεύκωμα από γνωστό εκδοτικό οίκο. Στο νικητή ο πολυχώρος VAULT θα αναλάβει να του διοργανώσει και την ατομική του έκθεση φωτογραφίας την επόμενη χρονιά.



Η επιτροπή αποτελείται από τους :

Γιώργος Αλεξανδράκης (Φωτογράφος, αρχισυντάκτης στο CityCode Magazine),

Νίκος Βαρδακαστάνης (Φωτογράφος / Studio 112 photography),

Άγγελος Καλοδούκας (Φωτογράφος, συγγραφέας, δημοσιογράφος στο Left.gr), Παναγιώτης Κασίμης (Φωτογράφος και καθηγητής φωτογραφίας / Κέντρο Δημιουργικής φωτογραφίας ΕΝΝΕΑ),
Ηώ Πάσχου (Φωτογράφος)

Τάσος Σκλαβούνος (Φωτογράφος και καθηγητής φωτογραφίας / Studio Μελενίκου),

Γιώργος Στριφτάρης (Φωτογράφος, ηθοποιός, casting director)

*Οι guest θα είναι άνθρωποι που ασχολούνται και με άλλες μορφές τέχνης, όχι μόνο με τη φωτογραφία.

GUEST στην επιτροπή για το 7ο αμάρτημα την Αλαζονεία:

1.Δημήτρης Μεϊδάνης (Δημοσιογράφος, μουσικός παραγωγός)

2. Μάκης Τσίτας (Συγγραφέας, Διευθυντής του ηλεκτρονικού περιοδικού diastixo.gr)

3. Οι 7 ηθοποιοί της παράστασης “Ζωή Μετά Χαμηλών Πτήσεων” που παρουσιάζεται στο VAULT (Δημήτρης Αγοράς, Έλενα Αρβανίτη, Αλέξης Βιδαλάκης, Δημήτρης Κανέλλος. Στέφανος Κοσμίδης, Μαρία Μπαλούτσου, Χαρά Τσιτομενέα)



 

Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS

Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8' περίπου με τα πόδια)

Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889

(για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 - 14:00 και 17:00 - 21:00)

Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

http://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1

ΜΟΥΣΙΚΗ ΣΥΝΕΥΡΕΣΗ-ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ



«H ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ»



Αντώνης, Γιάννης, Άκης, Παντελής. Τέσσερεις παλιοί, καλοί φίλοι. Στον Πειραιά, μια γειτονιά. Με την δική του μουσική πορεία και ιστορία ο καθένας χωριστά αποφασίζουν να ενώσουν τις δυνάμεις τους για πρώτη φορά και οι τρεις επί σκηνής για μία παράσταση, σε μία από τις σπουδαιότερες σκηνές της πόλης, που έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς σπουδαίους καλλιτέχνες της Ελληνικής μουσικής σκηνής. Αντώνης,(Τερμίτες) Γιάννης,Παντελής(Λαθρεπιβάτες) με πασίγνωστο και προσφιλές συνθετικό έργο και οι τρεις ,έχουν επιλέξει το απάνθισμα των δημιουργιών τους, τραγούδια που έχουμε τραγουδήσει όλοι μας ιδωμένα με σύγχρονο μουσικό πρίσμα. Και οι τρεις μαζί θα επαναπροσδιορίσουν ενορχηστρωτικά και ερμηνευτικά, τραγούδια από την  ανεξίτηλη ιστορία των Τερμιτών, Λαθρεπιβατών και των Socrates. ο Άκης Τουρκογιώργης μπαλαντέρ των περίφημων «SOCRATES»αλλά και με δική του δισκογραφία όπως και με αναρίθμητες  συμμετοχές  ως σολίστας σε διαχρονικά αριστουργήματα της δισκογραφίας θα διασκευάσει με την αρωγή του επίσης βιρτουόζου σολίστα Αντώνη και την ερμηνεία του Γιάννη γνωστά Αγγλόφωνα rock classics κομμάτια ,που σημάδεψαν την παρέα. Η παράσταση είναι κατά κόρον κιθαριστική.

Το πρόγραμμα στήθηκε στη θρυλική ΦΟΝΤΑΝΑ στο Πασαλιμάνι, μεταξύ ιστοριών της ιδανικής εφηβείας, και την γλυκιά θαλπωρή της ζάλης του Jack Daniels…. Η επιλογή των τραγουδιών ήταν επίπονη λόγω του μεγέθους του ρεπερτορίου και σίγουρα θα είναι μια παράσταση γεμάτη εκπλήξεις. Γιατί σίγουρα έχει πολλά να μας πει και να μας θυμίσει. Όπως άλλωστε κάθε ταξίδι στο παρελθόν στο παρόν και το μέλλον….

Παίζουν οι μουσικοί :

Βαγγελης Παπαχριστόπουλος- τυμπανα

Λεωνίδας Φιλίντας - Μπασο,

Μάκης Γιούλης  ντραμς



«Η ΙΣΧΥΣ ΕΝ ΤΗ ΕΝΩΣΕΙ»





·      Γενική είσοδος : 12 ευρώ με μπύρα ή κρασι

·      Φοιτητικό εισιτήριο / Ανέργων  : 10 ευρώ

·      Προπώληση :  viva.gr

·      Ώρα έναρξης  23:00



Kremlino: Καραίσκου 119, Πειραιάς

Τηλ.

https://www.facebook.com/kreml inostage

Τσιμάρας Τζανάτος

«ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑ»





Οι Εκδόσεις ΣΟΚΟΛΗ παρουσιάζουν το αφήγημα του Τσιμάρα Τζανάτου, «ΔΕΣΠΟΙΝΙΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑ».



Κάθε τόσο ο κόσμος καταρρέει. Άλλοτε το καταλαβαίνουμε. Άλλοτε όχι. Και στις δυο περιπτώσεις το προσπερνάμε. Συνεχίζουμε να ζούμε.

Όμως όλες αυτές τις φορές, ποτέ δεν ξέρουμε, αν αυτό που κατέρρευσε είναι ο κόσμος μας, ή- ο Κόσμος…

Το όρια είναι δυσδιάκριτα. Ίσως επειδή η ζωή, φθίνει από τη φύση της. Γέρνει.

“Κοινωνία” και “Πολιτισμός” είναι ότι έφτιαξε ο άνθρωπος για να μην βλέπει, την χάσκουσα φύση του. Να αποφύγει τον ίλιγγο που προκαλεί η θέα του εγγενούς κενού του.

Αυτό αφηγείται η Δεσποινίς Δυστυχία. Μέσω του σκοτεινά φωτεινού προσωπείου της Δυστυχίας. Που έρχεται να εμφανίσει την αμφισημία της ζωής. Με αμφίσημο τρόπο. Με τραγικότητα. Αλλά και σαρκασμό.



«Σίγουρα καταγόμαστε από θάλασσα», μου έλεγε πάντα η γιαγιά μου, «δεν εξηγείται αλλιώς, που είναι τόσο αλμυρά τα δάκρυα», διευκρίνιζε για του λόγου της το αληθές. Ισχυριζόταν πως τις μαρίδες που μου τηγάνιζε, τις ψάρευε από τα μάτια των λυπημένων. «Όταν μεγαλώσεις», μου είπε μία μέρα «θα’ ρχομαι να ψαρεύω από τα μάτια σου κουτσομούρες μνήμες και χταποδάκια φιλιά!»

Έβαλα τα κλάματα τρομαγμένος και αντί να μου τα σκουπίσει, εκείνη μού έβαλε ένα γυάλινο ποτήρι στα μάτια. Όταν το τράβηξε είδα δυο ασημόψαρα να σαλεύουν ολοζώντανα. «Είναι οι αθερίνες φόβοι σου», μου εξήγησε κρατώντας τα από τις ουρίτσες τους μπροστά στα πελώρια από τρόμο μάτια μου. «Μην τα λυπάσαι», είπε και έχωσε τα σπαρταριστά μικρόψαρα στο στόμα της. «Άμα τ' αφήσεις, γίνονται σκυλόψαρα και σε τρώνε».

(Απόσπασμα )



Το κεντρικό πρόσωπο, στην ΔΕΣΠΟΙΝΙΔΑ ΔΥΣΤΥΧΙΑ, βιώνει την παράλογη κατάρρευση του Κόσμου. Είναι αντικειμενική. Αδιάψευστη. Σαν Ιστορικό γεγονός. Που πλημμυρίζει τα πάντα. Σαν νερό. Ή σαν μνήμες. Προσωπικές. Ενίοτε και σαν Συλλογικές. Μνήμες.

Κάτι έρχεται. Σαν Τέλος. Το αντιλαμβάνονται όλοι. Το βιώνουν. Ως παθόντες αλλά και αυτόπτες μάρτυρες. Μιας παραδοξότητας. Και το αφηγούνται. Σαν χρονικό. Σαν Χορός που μπαίνει στο κοίλον. Αλλά και σαν Αγγελιοφόροι τραγωδίας.



                                                         Τσιμάρας Τζανάτος

ΠΕΡΙ «ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ»

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα:

Γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Σκηνοθεσία Κινηματογράφου (Σχολή Σταυράκου) Θέατρο (Δραματική Σχολή Αθηνών Γ. Θεοδοσιάδη) και Ιστορία της Τέχνης (Ε. Βακαλό). Έχει συνεργαστεί σε πολύ σημαντικές δουλειές στο Θέατρο, στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση.

          Παράλληλα, σαν ραδιοφωνικός παραγωγός μουσικών εκπομπών και λόγου από το 1985 (Ράδιο 5, Τικ-Τακ FM, ΕΡΑ 2, ΕΡα Sport, Planet) αλλά και δημοσιογραφώντας σε έντυπα και περιοδικά (Εξουσία, Κλικ, MetropolisPress, Music.grκ.ά). Ασχολήθηκε με το σενάριο και την στιχουργία/ποίηση. Τα τελευταία χρόνια εργάστηκε στην Τηλεόραση στην αρχισυνταξία εκπομπών ή ως κειμενογράφος ( Εκατομμυριούχος, Αδύναμος Κρίκος κ.ά).

          Ως θεατρικός συγγραφέας εμφανίστηκε το 2004 με το κείμενο «Έξοδος» στο έργο «Ονείρου Οδύσσεια» (Δ. Δημητριάδη, Ν. Δήμου, Μ. Πολιτοπούλου, Ε.Πέγκα) που ανέβηκε στο Κ.Θ.Β.Ε από τη Χρύσα Καψούλη και την ομάδα DameBlanche –κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις UnivercityPress- και το «Μαζί Ποτέ» το 2009 (βασισμένο στην ταινία του Φατίχ Ακίν GegendieWand/HeadOn) το οποίο ανέβηκε και αυτό από τη Χρύσα Καψούλη/DameBlanche στο Κινητήρας Studio.

Tον Μάϊο του 2013 παρουσιάστηκε στο Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο των Αναγνώσεων υπό την επιμέλεια της Σίσσυς Παπαθανασίου το έργο του «Εκκρεμότητα» σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα με την ομάδα NovaMelancholia.

Τον Δεκέμβριο του 2013 σε επαφή με κρατουμένους οροθετικούς και χρήστες των φυλακών Κορυδαλλού και την Μ.Κ.Ο ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ, παρουσιάστηκε το έργο του “Κ”, που γράφτηκε, για να παιχτεί από τους ίδιους τους κρατούμενους στο χώρο της φυλακής.

Τον Μάρτιο του 2014 η Εκκρεμότητα παρουσιάστηκε στο Λονδίνο από το TheaterLabCompany της Αναστασίας Ρεβή σε μετάφραση Έλσης Σακελλαρίδου με τον τίτλο Suspenseσε σκηνοθεσία JasonWarren σε μορφή μονολόγου με τον LukeShepherd στον κεντρικό ρόλο.

Η Εκκρεμότητα ανεβαίνει ως ολοκληρωμένη παράσταση σε σκηνοθεσία Βασίλη Νούλα/NovaMelancholiaστις 17 Νοεμβρίου του 2014 στο ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ και κυκλοφορεί σε δίγλωσση έκδοση εκδόσεις ΗΡΟΔΟΤΟΣ (Εκκρεμότητα/Suspense) σε μετάφραση στα αγγλικά της Έλσης Σακελλαριδου. Το 2015 μεταφράστηκε στα Γερμανικά “DieErwartung” από την SabineKessel.

Στις 7 Οκτωβρίου στις Αναγνώσεις 2014 του ΘΕΑΤΡΟΥ ΤΕΧΝΗΣ – Κ. ΚΟΥΝ που επιμελείται η Σίσσυ Παπαθανασίου παρουσιάζεται η θεατρική μεταγραφή από τον ίδιο τον συγγραφέα του αφηγήματος “Δεσποινίς Δυστυχία”/”MissMisery”, σε σκηνοθετική επιμέλεια Άσπας Τομπούλη και εκδίδεται ως αφήγημα από τις Εκδόσεις Σοκόλη(2015).

Τον Ιούνιο του 2015 το «Κ», από ομάδα εθελοντών σε σκηνοθεσία Χ. Καψούλη (εκπροσωπώντας την ΜΚΟ ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ), παρουσιάζεται σε διημερίδα αφιερωμένη σε εγχειρήματα κοινωνικής ευαισθητοποίησης στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών(«Θέατρο και Φυλακή»).

Απόσπασμα του «Δεσποινίς Δυστυχία» χρησιμοποιείται στην παράσταση της Έλλης Παπακωνσταντίνου Re-Volt Athens (2016) που παρουσιάζεται στο Βερολίνο, τη Βιέννη, το Ζάγκρεμπ και στο Φεστιβάλ Αθηνών.

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ:

Δεσποινίς Δυστυχία ΤhePlay, 2014

-Κ- 2013

Δεσποινίς Δυστυχία-Το αφήγημα 2012

Πόσα ζώα χωράει ένας άνθρωπος;! , 2011

Εκκρεμότητα, 2010

Μαζί Ποτέ, 2009

Έξοδος/Ονείρου Οδύσσεια, 2004

Συνεχίζονται με επιτυχία και μετά το Πάσχα, με ανανεωμένο κάστ, οι παραστάσεις της συμμετοχικής performance «Το μονόπετρο του Πύργου», στον 5ο όροφο της Μενάνδρου 47, εκεί όπου κάποτε στεγάζονταν οι μοδίστρες του Εθνικού Θεάτρου. Μια περφόρμανς εμπνευσμένη από τον Πύργο του Κάφκα, τα ψυχαναλυτικά πεδία και την κοινωνική και έμφυλη πραγματικότητα. Οι άντρες που παίζουν στην παράσταση δεν είναι περφόρμερς ή ηθοποιοί, κι αυτό αποτελεί μια συνειδητή επιλογή για τη βιωματική δραματουργία του έργου, με σκοπό να κυριαρχεί το στοιχείο του ακατέργαστου και αφτιασίδωτου ρεαλισμού, συγχέοντας έτσι και τα όρια μεταξύ πραγματικού και αναπαραστατικού. Έως τις 30 Απριλίου κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.15, από την ομάδα Αμάλγαμα





***





Η ομάδα χορού Αμάλγαμα της Μαρίας Γοργία παρουσιάζει το νέο της έργο



Το Μονόπετρο του Πύργου



Video trailer: https://www.youtube.com/watch?v=8nBQGp1V8ds



Χώρος Αμάλγαμα

Μενάνδρου 47, 5ος όροφος, Αθήνα



Παραστάσεις:

Έως 30 Απριλίου

κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή

ώρα έναρξης 21.15 / διάρκεια: 70 λεπτά

είσοδος ελεύθερη με προαιρετική οικονομική συνεισφορά

απαραίτητη τηλεφωνική κράτηση στο 6944686991

ο χώρος υποδέχεται αυστηρά έως 45 άτομα



Μετά την επιτυχία των δύο προηγούμενων παραστάσεών της, «Στην άκρη του βατήρα» (62 παραστάσεις σε Αθήνα, Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας, Πάτρα και Κύπρο) και «Νηπιαγωγείο» (παίχτηκε για 2η σεζόν στο χώρο Μπανγκλαντές), η ομάδα χορού Αμάλγαμα συνεχίζει να εμπνέεται και να δημιουργεί με γνώμονα τα ψυχαναλυτικά πεδία αλλά και την κοινωνική και έμφυλη πραγματικότητα.



Το νέο έργο, με τίτλο «το Μονόπετρο του Πύργου» κάνει ένα βήμα προς τα πίσω (σε σχέση με τον ανήλικο-ενήλικα του Νηπιαγωγείου), προς την Οικογένεια και τη βαθύτερη αγωνία του ανθρώπου να ανήκει «κάπου» και όχι τόσο να είναι «κάποιος». Καθώς η Πυρηνική Οικογένεια, (και ακόμα περισσότερο η ελληνική οικογένεια) εκπαιδεύει διεξοδικά τα άτομα ώστε να μην αναπτύξουν την κυριότητα του Εαυτού τους και να «ζήσουν προσκολλημένα, έτσι ώστε να προσαρτούν κομμάτια άλλων ανθρώπων στον Εαυτό και ύστερα να αγνοούν τη διαφορά ανάμεσα στην ετερότητα στον εαυτό τους και στην ταυτο-ομοιότητα του εαυτού τους» (Νταίηβιντ Κούπερ, «Ο θάνατος της οικογένειας»), η ανάγκη να ανήκουμε κάπου και η αίσθηση της μη πληρότητας του Εαυτού μεγεθύνεται! Οι διαπροσωπικές σχέσεις και οι «έρωτες» εκκινούν πολύ συχνά κυρίως από αυτή την αίσθηση ότι είμαστε ανίκανοι να ζήσουμε μόνοι, αλλά και «προβληματικοί» (κυρίως οι γυναίκες, που ακόμα και σήμερα στα κρυφά χαρακτηρίζονται «γεροντοκόρες») αν ζούμε, ακόμα και για ένα διάστημα, μόνοι. Μέσα από τη συγκεκριμένη οικογενειακή δομή, αντί το άτομο να ανακαλύπτει και να αναπτύσσει μια ευέλικτη διαλεκτική ανάμεσα στο «είμαι μόνος» και στο «είμαι μόνος με τον άλλον», κτίζεται από πολύ νωρίς το «για να είσαι καλά –ή για να θεωρείσαι ότι είσαι καλά–, πρέπει να είσαι με κάποιον».



Με κεντρική επιρροή και έμπνευση τον «Πύργο» του Κάφκα και τον (ακραίο ίσως) Νταίηβιντ Κούπερ και το βιβλίο του «Ο θάνατος της Οικογένειας», το «Μονόπετρο του Πύργου» περνάει από το προσωπικό στο συλλογικό-πολιτικό, από το έμφυλο στο βαθύτερα υπαρξιακό, από τη σουρεαλιστική σχεδόν αφήγηση του έργου του Κάφκα στο ρεαλισμό του σήμερα. Όπως η Χωρομέτρης του Πύργου έχει προσληφθεί από την Κλαμ (τα φύλα έχουν αντιστραφεί σε σχέση με το έργο του Κάφκα), και όλη η αγωνία της είναι να ανήκει στον Πύργο, έτσι και στο Σήμερα η αγωνία του ατόμου δεν είναι να αναπτύσσει την αίσθηση του ποιος είναι, αλλά να αναλάβει έναν συγκεκριμένο ρόλο (σύζυγος, πατέρας, μάνα κτλ.), να ανήκει κάπου, να βρει ένα σύντροφο, να παντρευτεί, να αποκτήσει έτσι ταυτότητα!



Τα κοινωνικά στερεότυπα ξεπροβάλλουν και πάλι μέσα από απλές σκηνές καθημερινότητας. Πίσω από όλα ίσως κρύβεται η προβληματική σχέση του ατόμου με τη Μάνα, καθώς η σημαντικότερη «διαμόρφωση» του ατόμου γίνεται στα πολύ πρώτα χρόνια της ζωής του που, σύμφωνα με τα πλειοψηφικά συμπεράσματα των ανθρωπολογικών επιστημών αλλά και της ψυχολογίας και ψυχανάλυσης, ζει ως εξάρτημα του σώματος και του μυαλού της, (μιας και εκείνη έχει «διδαχθεί» από τη δική της μάνα ότι κάτι της λείπει...) Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα η Μητριαρχική Πατριαρχία, φορώντας ακόμα και φεμινιστικά ρούχα, συνεχίζει να πρωτοστατεί.



Ο νέος χώρος στον 5ο όροφο της Μενάνδρου 47 επιλέχτηκε σημειολογικά για το νέο έργο. Ο χώρος μοιάζει με όροφο δημόσιας υπηρεσίας (Εφορίας κτλ.) και από τους θεατές που είναι σε καλή φυσική κατάσταση θα ζητηθεί να μην πάρουν το ασανσέρ αρχικά, αλλά να ανεβούν με τα πόδια στον 5ο όροφο του Πύργου… Εκεί, ο χώρος από δημόσια υπηρεσία θα μετατραπεί σε γραφείο συνοικεσίων, σε χώρους από τους οποίους πέρασε η Χωρομέτρης του Πύργου του Κάφκα αλλά και σε άλλους –απρόσμενους– χώρους...



Πρόκειται για ένα ακόμα διαδραστικό έργο, κάποιες σκηνές του οποίου θα πραγματοποιούνται ή θα ολοκληρώνονται με τη συμμετοχή του κοινού.



Για «το Μονόπετρο του Πύργου» έγινε ειδική ακρόαση στην οποία αναζητήθηκαν άνδρες που δεν είναι performers, και από ένα φάσμα ηλικιών μέσης ηλικίας (μεταξύ 40-60 χρονών) αλλά και επαγγελμάτων, ώστε να κυριαρχεί το στοιχείο του ακατέργαστου και αφτιασίδωτου ρεαλισμού και να συγχέονται τα όρια μεταξύ πραγματικού και αναπαραστατικού. Η «γυναίκα» στο έργο, που είναι ταυτόχρονα «πολλές» αλλά και «μία», ερμηνεύεται από την έμπειρη χορεύτρια Νικολέττα Ξεναρίου και την ίδια τη χορογράφο Μαρία Γοργία.





Συντελεστές

Σύλληψη-χορογραφία-σκηνοθεσία-σκηνογραφία: Μαρία Γοργία

Ερμηνεία: Μαρία Γοργία, Μιχάλης Καζάζης, Φάνης Καλεύρας, Παύλος Λαουτάρης, Νίκος Μαϊνάρης, Νικολέττα Ξεναρίου, Γιάννης Σπανός



Κείμενα: Φραντς Κάφκα, Μαρία Γοργία

Διασκευή κειμένων: Μαρία Γοργία

Φωτισμοί: Περικλής Μαθιέλλης

Φωτογραφίες: Μαρίνα Τσελεπή

Επιμέλεια κειμένου: Έφη Γιαννοπούλου

Βίντεο τρέιλερ: Περικλής Μαθιέλλης

Υπεύθυνος επικοινωνίας: Άρης Ασπρούλης





Η ομάδα αμάλγαμα (https://www.facebook.com/Amalgama-201384823223400/ , www.amalgama.com.gr ) ιδρύθηκε από τη Μαρία Γοργία το 1996 στο Λονδίνο συμμετέχοντας στο Διεθνές Φεστιβάλ «Resolutions» (ThePlaceTheatre, London, 1997). Στην Ελλάδα άρχισε να λειτουργεί το Νοέμβριο του 1998. Έχει στο ενεργητικό της 21 χορογραφίες και 19 παραγωγές, οι οποίες έχουν παρουσιαστεί σε Ελλάδα, Νέα Υόρκη, Ιταλία, Κροατία και Κύπρο. Το 2004 η ομάδα συμμετείχε, μετά από παραγγελία του έργου «Οι Άθλοι του Πένταθλου» στις Τελετές Υποδοχής Αθλητών (οργάνωση ΑΘΗΝΑ 2004). Η αμάλγαμα στοχεύει στη δημιουργία σύγχρονων έργων που βασίζονται στη συνδιαλλαγή με άλλες μορφές τέχνης και παρουσιάζουν έναν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα. Με έντονο το στοιχείο του κοινωνικού και αισθητικού προβληματισμού, πάνω στη θέση της τέχνης με τη σημερινή κοινωνική πραγματικότητα και τα όρια ανάμεσα στη φόρμα και την ιδεολογία, έχει παρουσιάσει έργα, ανάμεσα σε άλλες συμμετοχές της , στο Φεστιβάλ Αθηνών (Ιούνιος 2012), στο Φεστιβάλ «TheatridiVita» στη Μπολόνια (Ιούλιος 2012), στα Δημήτρια της Θεσσαλονίκης (Οκτώβριος 2012), στο Φεστιβάλ Καλαμάτας (Ιούλιος 2016).



Η Μαρία Γοργία γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι αριστούχος της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης. Σπούδασε με υποτροφία της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης στο LabanCentreforMovement & Dance (MAinDanceStudies), με ειδίκευση στη χορογραφία. Έχει συνεργαστεί με ομάδες χορού από την Αθήνα, το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ και έχει διδάξει σύγχρονο χορό, χορογραφία και αυτοσχεδιασμό στο Αμερικάνικο Κολέγιο Ελλάδος (1998-2009)και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελλοπονήσου (2005-2009). Έχει επιμεληθεί την κίνηση σε θεατρικά έργα.





Παραγωγή: Ομάδα Χορού Αμάλγαμα

https://www.facebook.com/Amalgama-201384823223400/

www.amalgama.com.gr

«Οι πολιτισμένοι λαοί κερδίζουν την εξουσία με την ψήφο των πολλών, κυβερνώνται με την ικανότητα των ολίγων και μεγαλουργούν με την πνοή του ενός».

Ελευθέριος Βενιζέλος





Στο Θέατρο Τέσσερις Εποχές – Γιάννης Μόρτζος παρατείνονται λόγω μεγάλης επιτυχίας και απαίτησης των θεατών , από το Σάββατο 6 Μαΐου και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων, οι παραστάσεις του έργου «Ελευθέριος Βενιζέλος» του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Μόρτζου, με τον ίδιο στον ομώνυμο ρόλο και την Γιούλη Ζήκου στο ρόλο της Έλενας Βενιζέλου.



Είναι η πρώτη φορά που η ζωή και το έργο του μεγάλου πολιτικού άνδρα, που χάραξε τον 20ο αιώνα, παρουσιάζεται μέσω της θεατρικής τέχνης στο κοινό. Ογδόντα χρόνια μετά το θάνατό του, οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την πορεία και τη δράση της ιστορικής αυτής προσωπικότητας, που ξεκίνησε με την Κρητική Επανάσταση, στη συνέχεια διπλασίασε τα σύνορα της Ελλάδας, κέρδισε δύο Βαλκανικούς Πολέμους και βρέθηκε κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο με την πλευρά των νικητών. Μέσα από μια αναμέτρηση με το χρόνο, η μορφή του Ελευθέριου Βενιζέλου περνά από σκηνή σε σκηνή φωτίζοντας γεγονότα, συμβάντα και άγνωστες πτυχές της ζωής του. Τα νεανικά του χρόνια, η Κρήτη, οι γυναίκες που αγάπησε, τα επιτεύγματα και τα λάθη των πολιτικών του επιλογών, οι νίκες και οι ήττες του, υφαίνονται θεατρικά μέσα από την σκηνοθετική δεινότητα του Γιάννη Μόρτζου, που συνάμα υποδύεται και τον μεγάλο πολιτικό άνδρα.



«Με το έργο αυτό, πραγματώνεται μια επιθυμία μου κι ένα όνειρο πολλών ετών. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποτελεί την σημαντικότερη πολιτική προσωπικότητα της σύγχρονης ιστορίας μας. Κι ο δικός μου σκοπός, είναι να αποδώσω τη ζωή και το έργο του με τη μεγαλύτερη δυνατή αντικειμενικότητα»

Γιάννης Μόρτζος





Συντελεστές:

Συγγραφέας: Γρηγόρης Χαλιακόπουλος

Σκηνοθεσία: Γιάννης Μόρτζος

Σκηνικά – κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά

Μουσική: Φίλιππος Περιστέρης

Video - οπτική απεικόνιση: Χριστίνα Οικονόμου

Φωτισμοί: Τάκης Ποδαρόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ειρήνη Παπαδημητρίου

Φωτογραφίες: Δημήτρης Ασπιώτης

Γραφικά: Βαγγέλης Καλαϊτζής





Παίζουν με σειρά εμφάνισης: Βασίλης Σαμαριτάκης, Νικόλαος Κανατάς,

Γιάννης Μόρτζος, Γιούλη Ζήκου, Ελεάννα Πουλίδα, Ευάγγελος Πετρόπουλος, Μανώλης Γεραπετρίτης και Τιτίκα Μαρίνου








ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΠΟΧΕΣ – ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΤΖΟΣ

Μοσχονησίων 36 – Πλατεία Αμερικής

Τηλέφωνο επικοινωνίας : 210 8812289





ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

(από 6/5 και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων):



Σάββατο: 21:15

Κυριακή: 19:30(λαϊκή απογευματινή)



ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :

Σάββατο : 15 ευρώ

Κυριακή λαϊκή απογευματινή : 10 ευρώ

Φοιτητικά , Ανεργίας : 7 ευρω



ΔΙΑΡΚΕΙΑ : 1 ώρα και 40 λεπτά

Ολόκληρη η Ανακοίνωση από την ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΕ:

Ποιος θα μας προστατέψει από τους προστάτες

του απορρήτου των επικοινωνιών;

• Το ΚΚΕ καταγγέλλει νέες «τηλεφωνικές συνακροάσεις» παρόμοιες μ’ αυτές που κατήγγειλε πριν 4 μήνες. Επισημαίνει επίσης την απαράδεκτη καθυστέρηση που παρατηρείται από τις αρμόδιες αρχές στην έκδοση πορίσματος.

• Από τις 16 Ιουνίου 2016 έχουμε καταθέσει στην Α.Δ.Α.Ε έναν ογκώδη φάκελο σχετικά με το σχέδιο consolidation του ΟΤΕ που μπήκε σε εφαρμογή από τις 24 Μαΐου 2016 χωρίς να έχει καμία νομιμοποίηση και χωρίς να έχει καμία έγκριση και άδεια από την Α.Δ.Α.Ε. Ούτε ενημέρωσε όπως όφειλε, ούτε την Βουλή, ούτε τις δικαστικές αρχές, ούτε φυσικά τα εκατομμύρια των τηλεπικοινωνιακών χρηστών για τους κινδύνους που εγκυμονούν τα ρηξικέλευθα “project” του.

• Στο φάκελο περιέχονται πλήθος τεκμηριωμένων στοιχείων που περιλαμβάνουν αναλυτικά το πρόγραμμα του ΟΤΕ, συλλήψεις εργαζόμενων εργολαβικών εταιρειών που δούλευαν παράνομα στο δίκτυο του ΟΤΕ, φωτογραφίες, πορίσματα από αστυνομικά τμήματα, επιθεωρήσεις εργασίας κ.λ.π. χωρίς μέχρι σήμερα να έχει παρθεί κανένα μέτρο από την Α.Δ.Α.Ε.

Έκτοτε το φαινόμενο προσέλαβε πανελλαδικές διαστάσεις. Εκατοντάδες εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, υπεργολάβοι κ.λ.π. εργολαβικών εταιρειών αλωνίζουν καθημερινά στα καφάο, στους κατανεμητές, στο τηλεφωνικό δίκτυο και στα κτίρια του ΟΤΕ χωρίς κανέναν έλεγχο και επίβλεψη. Το θράσος της διοίκησης του ΟΤΕ και της DeutscheTelekom είναι τέτοιο ώστε «πιστοποίησαν» ανθρώπους του εργολάβου σαν να είναι δημόσια αρχή για την διασφάλιση και διαχείριση του απορρήτου των επικοινωνιών!

• Στις 22 Ιουνίου 2016 επανήλθαμε με επιπλέον στοιχεία τα οποία καταθέσαμε στην Α.Δ.ΑΕ. Επίσης στις 25 Ιουλίου 2016 και στις 25 Οκτωβρίου 2016.

Ακόμα δεν έχει βγει κανένα πόρισμα, δεν έχει παρθεί κανένα μέτρο, δεν έχουμε πάρει καμία ουσιαστική απάντηση από τον πρόεδρο της Α.Δ.Α.Ε για την τύχη των καταγγελιών μας.

• Στις 14 Ιουλίου 2016 ο ανεξάρτητος Βουλευτής Στάθης Παναγούλης έκανε ερώτηση στη Βουλή σχετικά με το τεράστιο αυτό ζήτημα. Οι απαντήσεις των αρμόδιων υπουργών Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων, Οικονομίας, Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης ήταν η συνήθης. Δεν είμαστε αρμόδιοι, δεν γνωρίζουμε και ουσιαστικά δεν έδωσαν καμία απάντηση ούτε έκαναν καμία ενέργεια για την αποκατάσταση της νομιμότητας.

• Στις 20 Δεκεμβρίου 2016 μετά την πρώτη καταγγελία του ΚΚΕ (01-12-2016) και αφού απέτυχαν όλες οι άλλες παρεμβάσεις μας προς την διοίκηση του ΟΤΕ, με ανακοινώσεις, με δημοσιεύματα στον τύπο, με παρεμβάσεις σε ραδιόφωνα και τηλεοπτικά κανάλια, καταφύγαμε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών καταθέτοντας όλα τα στοιχεία τα οποία διαθέτουμε.

Δεν έχουμε αποδείξεις αν η κατάσταση που δημιουργήθηκε στο δίκτυο από την διοίκηση του ΟΤΕ με το consolidation συνδέεται με τις καταγγελίες για συνακροάσεις του ΚΚΕ, από μόνο του όμως το πρόγραμμα αυτό αποτελεί μια τεράστια παρανομία. Μέχρι σήμερα δεν έχουμε κληθεί από τον αρμόδιο εισαγγελέα για να τεκμηριώσουμε τις καταγγελίες μας.

Παρόμοιες καταγγελίες -όχι όμως σε τέτοια τεράστια έκταση- είχαμε κάνει και στο παρελθόν προς την προηγούμενη διοίκηση της Α.Δ.Α.Ε και στις περισσότερες περιπτώσεις η Α.Δ.Α.Ε δραστηριοποιήθηκε, έβγαλε πορίσματα, επέβαλε πρόστιμα προς τον ΟΤΕ και περιόρισε το φαινόμενο των αυθαιρεσιών στο δίκτυο.

Ο σημερινός πρόεδρος της Α.Δ.Α.Ε και πρώην υπάλληλος του ΟΤΕ κ. Χ.Ζαμπίρας δήλωσε στην Βουλή όταν τοποθετήθηκε ότι, «παρακολουθήσεις γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται!» Την ίδια ατάκα επανέλαβε όταν ξανακλήθηκε στην αρμόδια επιτροπή στην Βουλή μετά τις καταγγελίες του ΚΚΕ η οποία διακόπηκε μέχρι να προσκομίσει περισσότερα στοιχεία. Αν βρει μιμητές η λογική αυτή θα ακούσουμε και τον Αρχηγό της Αστυνομίας αύριο να λέει ότι… εγκλήματα γίνονταν, γίνονται και θα γίνονται! Εμείς στην πρώτη συνάντηση που κάναμε μαζί του δεν αποκομίσαμε την εντύπωση ότι θα σπεύσει να αντιμετωπίσει άμεσα το πρόβλημα.

Ανάλογη τύχη είχαν και οι καταγγελίες μας στις 16 Ιουνίου 2016 στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα που αφορούσαν αντίστοιχες πρακτικές του ΟΤΕ μέσα στα OTEshop και στα κτίρια του ΟΤΕ που οι κάμερες σημαδεύουν παράνομα πελάτες και υπαλλήλους του ΟΤΕ. Φαίνεται το ανεξάρτητες το εκλαμβάνουν οι αρχές αυτές σαν συνώνυμο του ανεξέλεγκτες, το να μην δίνουν δηλαδή λογαριασμό σε κανέναν, ούτε σε θεσμούς ούτε σε πολίτες.

Σήμερα μετά τις καταγγελίες του ΚΚΕ ο υπουργός ψηφιακής πολιτικής Ν.Παππάς δήλωσε ότι: «Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχει εκπονήσει ένα συνολικό και λεπτομερές σχέδιο για την οριστική αντιμετώπιση του χρονίζοντος ζητήματος, το οποίο θα παρουσιαστεί το επόμενο χρονικό διάστημα.
Η συνολική παρέμβαση, η οποία αφορά στην προστασία τόσο των κυβερνητικών και κομματικών Επικοινωνιών όσο και αυτών που έχουν ιδιωτικό χαρακτήρα, έχει στόχο τη ρύθμιση των σχετικών δικτύων, ώστε να επανακτηθεί συνολικά το απόρρητο των Τηλεπικοινωνιών.»

Φοβόμαστε -και οι φόβοι μας ενισχύονται από την μακρόχρονη κυοφορία των αρμόδιων αρχών σχετικά με τις καταγγελίες μας- ότι η καινούργια νομοθεσία για το απόρρητο που σχεδιάζεται από την κυβέρνηση θα νομιμοποιεί όλες τις αυθαιρεσίες που υπάρχουν στο τηλεπικοινωνιακό δίκτυο διαχέοντας την ευθύνη σε δεκάδες παρόχους και εκατοντάδες εργολαβικές εταιρείες χωρίς να μπορεί να εντοπιστεί ποτέ κανένας ένοχος υποκλοπής.

Αυτό επιβάλουν όχι μόνο οι πρακτικές τους βαθέως κράτους αλλά κυρίως τα συμφέροντα της εταιρείας που παραχωρήθηκε ο ΟΤΕ. Δηλαδή και εδώ, όπως και στα άλλα σοβαρά ζητήματα,

οι γερμανοί αποφασίζουν (εδώ η D.T) και η κυβέρνηση νομοθετεί!

Την αντίληψη μας αυτή ενισχύει και ο ανέμυαλος τρόπος των Βουλευτών της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας στην τελευταία συνεδρίαση τους για τις συνακροάσεις στο ΚΚΕ. Από το 1998 που μας κάλεσαν στην αντίστοιχη επιτροπή της Βουλής και ενώ τους εξηγούσαμε από πού και με ποιο τρόπο γίνονται οι παρακολουθήσεις και δεν καταλάβαιναν ούτε ήθελαν να καταλάβουν τίποτα… σαν να μην πέρασε μια μέρα. Ο μιθριδατισμός σχετικά με το ζήτημα των παρακολουθήσεων που υπάρχει όχι μόνο σε Βουλευτές αλλά και σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, δυστυχώς είναι η χαρά του κάθε θεσμικού ή ατομικού υποκλοπέα.

Η διασφάλιση όμως του τηλεπικοινωνιακού απορρήτου αποτελεί ύψιστο δημοκρατικό δικαίωμα για κάθε πολίτη.

Καλούμε όλους τους φορείς αλλά κυρίως τα συνδικάτα και τις κοινωνικές οργανώσεις να αφυπνιστούν και να δραστηριοποιηθούν για την θωράκιση και εξασφάλιση του αναφαίρετου αυτού δικαιώματός μας.

Ακούει κανείς;;;

ΑΣΕ

Αθήνα: 06-04-2017

Υ.Γ: Δεν περιμένουμε βέβαια από τα διαπλεκόμενα κανάλια να προβάλουν τις καταγγελίες μας. Η διαφήμιση του ΟΤΕ που ανέρχεται σε 113,6 εκ. ευρώ το χρόνο, μπουκώνει όλα τα στόματα και την υποτιθέμενη δημοσιογραφική δεοντολογία των διαμορφωτών της κοινής γνώμης.

του Aλέξανδρου Γιατζίδη,
διευθυντή σύνταξης iatrikanea /medlabnews.gr

Κάθε χρόνο στον κόσμο γιορτάζεται στις 7 Απριλίου η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας. Η ημερομηνία αυτή σηματοδοτεί την επέτειο της ίδρυσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας το 1948. Κάθε χρόνο, επιλέγεται ένα θέμα για την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, το οποίο αναδεικνύει κάποιον σημαντικό τομέα, άμεσης προτεραιότητας για τον ΠΟΥ.

Η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας είναι μια παγκόσμια εκστρατεία, που καλεί όλους - από παγκόσμιους ηγέτες μέχρι τους πολίτες της κάθε χώρας - να επικεντρωθούν σε μια συγκεκριμένη πρόκληση για την υγεία που έχει παγκόσμιο αντίκτυπο. Εστιάζοντας σε νέα και αναδυόμενα θέματα υγείας, η Παγκόσμια Ημέρα Υγείας παρέχει μια ευκαιρία για να ξεκινήσει συλλογική δράση για την προστασία της ανθρώπινης ευημερίας.

Δυστυχώς παρά τα όσα λέγονται από επίσημα χείλη ότι όλα είναι καλά και πολλά από τα προβλήματα του παρελθόντος έχουν αποκατασταθεί, η πραγματικότητα είναι τραγική. 

Όποιος ζει την καθημερινότητα στο χώρο της υγείας βιώνει μια τραγική κατάσταση σε όλους τους τομείς. Ο κόσμος πραγματικά έχει εξαθλιωθεί και δεν έχει να πληρώσει ούτε για τα απαραίτητα. Αυτό έχει ως συνέπεια να περιορίζει τις επισκέψεις του στους γιατρούς και πολλές φορές φτάνει στο σημείο να μην παίρνει τα φάρμακά του ή ακόμα χειρότερα να θέλει να τα πάρει αλλά να μην τα βρίσκει λόγω ελλείψεων.

Η υγεία στην Ελλάδα νοσεί και νοσεί βαριά. Η κατάσταση γίνεται κάθε μέρα και χειρότερη:

•Με σύστημα υγείας σε πλήρη αποδιοργάνωση, 
•Με ασφαλιστικό ανύπαρκτο
• Με πόρους να περικόπτονται,
• Με τους παρόχους υγείας να κλείνουν ή να εξαγοράζονται από ξένους
• Με κινητοποιήσεις σε γιατρούς
• Με κινητοποιήσεις σε φαρμακοποιούς
• Με υγειονομικούς να φεύγουν μετανάστες σε όλο τον κόσμο
• Με συντάξεις που μειώνονται,
• Με 24% ανεργία,
• Με παιδιά που λιποθυμούν από την πείνα,
• Με χιλιάδες ανθρώπους στα συσσίτια,
• Με ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια
• Με χιλιάδες άστεγους
• Με capital controls με την αξιολόγηση να μην τελειώνει και την οικονομία της χώρας σε διάλυση. 




Πριν λίγες μέρες έκθεση της Unicef  αναφέρει ότι φτώχεια και πείνα βασανίζουν περισσότερο από μισό εκατομμύριο παιδιά στην Ελλάδα. Παρατηρείται μια δραματική αύξηση της παιδικής φτώχειας από το 22,6% το 2008, στο 55,1% το 2014. 
Μεγάλη μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα και έγινε με την συμμετοχή των iatrikanea και medlabnews.gr και διεξήχθη στο ιδιωτικό πρωτοβάθμιο χώρο της υγείας διαπιστώνει ότι έχει αλλάξει η προληπτική συμπεριφορά σε 80% των Ελλήνων, κυρίως λόγω οικονομικής μεταβολής τους. Αυτό θα έχει συνέπειες στο αμέσως επόμενο διάστημα αφού θα αυξηθούν τα καρδιαγγειακά νοσήματα που δεν θα έχουν αντιμετωπισθεί έγκαιρα καταστάσεις μετά από προληπτικούς ελέγχους. 

Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί ένα εκρηκτικό μείγμα της δημόσιας υγείας που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από ένα σύστημα που πεθαίνει και στηρίζεται στον υπερβάλλοντα ζήλο και φιλοπατρία των Ελλήνων γιατρών, φαρμακοποιών, νοσηλευτών και λοιπών υγειονομικών καθώς και όλων των εταιρειών που είναι απαραίτητες για την ύπαρξη του συστήματος υγείας και είναι νοσηλευτικά ιδρύματα, διαγνωστικά κέντρα, φαρμακευτικές εταιρείες και εταιρείες προμηθειών υλικών και ιατρικών μηχανημάτων. Όμως η φιλοπατρία και ο ζήλος δεν αρκεί για να ξεπεραστούν τα τεράστια χρέη που έχει το κράτος απέναντί τους, έχει ακόμα ληξιπρόθεσμα που οφείλονται από το 2008, ασφαλιστικών ταμείων όπως του ΟΠΑΔ, ΙΚΑ κλπ. και που έχουν δημιουργήσει πολύ σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία όλων αυτών των φορέων. Παρά την κατάσταση αυτή καλούνται να αντιμετωπίσουν κάθε χρόνο το rebate και το clawback που καθιέρωσε η πολιτεία προκειμένου να τιθασεύσει τα έξοδα και κάνει έναν κλειστό προϋπολογισμό σε βάρος του ιδιωτικού τομέα υγείας όπου φορτώνει συνεχώς με νέα έξοδα επιμερίζοντάς τα στους ιδιώτες. Έτσι στο ήδη άρρωστο σύστημα φόρτωσε τους ανασφάλιστους, τους πρόσφυγες και άλλους αλλά χωρίς να έχει αυξήσει τους πόρους. Για να το καταφέρει αυτό το κράτος δημιουργεί προσκόμματα στην Φαρμακοβιομηχανία στην εισαγωγή νέων φαρμάκων και άλλων, με αποτέλεσμα ένας υγιείς κλάδος της οικονομίας να ασφυκτιά ή ορίζει τιμές εξετάσεων που είναι και κάτω του κόστους τους. 



Παρά ταύτα το ίδιο το κράτος και οι φορείς του, μέσω των υπευθύνων, Υπουργών, Διοικητών, Προέδρων κλπ,  λένε ότι όλα λειτουργούν άψογα, τα πράγματα στην υγεία βελτιώνονται και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Και λένε ακόμα ότι θα πρέπει να πάρουμε κονδύλια από τον ιδιωτικό χώρο της υγείας και θα τα επιμερίσουμε στον δημόσιο. Έφτασαν να λένε ότι το κράτος μέσω του ΕΟΠΥΥ θα παρέχει τις υπηρεσίες του σε 11.000.000 πολίτες από 6.000.000 που ξεκίνησε και θα αυξήσει τους 22.000 παρόχους υγείας σε 35.000, αλλά χωρίς πόρους!. Πως βγαίνει αυτή η εξίσωση; Απλά δεν βγαίνει.

Και αφού δεν βγαίνει, βγαίνουν από τα συρτάρια τα σκάνδαλα στην υγεία.Όμως αυτά δεν δίνουν λύσεις. Απλά διασκεδάζουν τις εντυπώσεις και έχει να ασχολείται ο κόσμος που δεν γνωρίζει φορτώνοντας ότι τα προβλήματα που έχουν διογκωθεί οφείλονται στους κακούς γιατρούς και στις κακές πολυεθνικές φαρμακευτικές εταιρείες. 

Πάνω λοιπόν από το κουφάρι της υγείας που κρατιέται χωρίς πόρους από τους λίγους που μένουν γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς στήνεται και ένας χορός για να επιμεριστούν ευθύνες.Άλλωστε πόροι όπως φαίνεται δεν υπάρχουν. Όμως με τον τρόπο αυτό το πρόβλημα θα γίνει μεγαλύτερο και οι συνέπειες στην υγεία απρόβλεπτες. 
Η πολιτεία αντί να ψάχνει να επιμερίσει τις ευθύνες της εκείνο που επιβάλλεται να κάνει είναι να βρει πόρους. Όχι να κόψει και άλλο από την υγεία ή να φορτώσει το σύστημα και με άλλες υποχρεώσεις  έχοντας κλειστό προϋπολογισμό. Λύσεις δίνονται από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για το πώς μπορεί να γίνει βιώσιμο το σύστημα αλλά φοβόμαστε ότι η πολιτεία δεν θέλει να τις υιοθετήσει για πολλούς και ευνόητους λόγους.Άλλωστε η υγεία είναι ένας χώρος για πολιτική εκμετάλλευση πολύ πρόσφορος. 

πηγή: medlabgr

Τι είναι ειδική αγωγή και πως λειτουργούν τα κέντρα ειδικής αγωγής;

Τα Kέντρα ειδικής αγωγής παρέχουν θεραπευτικές υπηρεσίες (λογοθεραπεία/ εργοθεραπεία/ ψυχολογική υποστήριξη/ συμβουλευτική γονέων/ ειδική διαπαιδαγώγηση) σε παιδιά με διάφορα είδη διαταραχών και αναγκών (π.χ. δυσλεξία, διάσπαση προσοχής, αυτισμό, εγκεφαλική παράλυση) καλύπτοντας το κενό του κράτους, καθώς δεν υπάρχει καμία δημόσια δομή που να παρέχει τέτοιες υπηρεσίες. Σημειώνεται με έμφαση ότι τα ειδικά σχολεία παρέχουν υπηρεσίες εκπαίδευσης και όχι θεραπείας, όπως αστόχως διατείνονται οι ιθύνοντες του ΕΟΠΥΥ.

Ως μικρομεσαίες ιδιωτικές επιχειρήσεις λειτουργούμε, λοιπόν, στο πλαίσιο της ελεύθερης αγοράς, κοστολογώντας ο καθένας τις υπηρεσίες του όσο κρίνει, σύμφωνα με την επένδυση που έχει κάνει στις σπουδές, στην εξειδίκευσή και μετεκπαίδευσή του, καθώς οι θεραπευτές πρέπει ανελλιπώς να μετεκπαιδευόμαστε για να παρέχουμε ποιοτικές υπηρεσίες. Αυτό δεν είναι μεμπτό ούτε μπορεί να θεωρηθεί υπερτιμολόγηση, καθώς πάντα εκδίδουμε τα σχετικά παραστατικά, τα οποία οι γονείς καταθέτουν μαζί με όλα τα επίσημα έγγραφα που μας ζητούνται (καταστατικό εταιρείας, πτυχία, άδεια ασκήσεως επαγγέλματος κτλ), ώστε να μπορεί να ελέγχει ο ΕΟΠΥΥ τα Κέντρα μας.

Επιπλέον, επειδή έχουμε κατηγορηθεί για προκλητή ζήτηση, να διευκρινίσουμε ότι οι θεραπευτές και τα Κέντρα εκτελούμε θεραπείες που συνταγογραφούν γιατροί του δημοσίου. Αυτό σημαίνει ότι οι θεραπευτές δε «γράφουμε» θεραπείες, αλλά οι γονείς πηγαίνουν στα δημόσια νοσοκομεία για να πάρουν γνωμάτευση, η οποία καθορίζει τον αριθμό των θεραπειών, τις οποίες εμείς απλώς εκτελούμε.

Τέλος, είναι ερευνητικά τεκμηριωμένο ότι παγκοσμίως σημειώνεται αύξηση των παιδιών που χρήζουν ειδικής αγωγής και, δυστυχώς, δεν αφορά μόνο στην ελληνική πραγματικότητα και άρα, προφανώς, δεν έχει πλασματικά προκληθεί!

Τι άλλαξε τώρα;

Στις 21/12/2016 παρουσιάστηκε αιφνιδίως μια σύμβαση στους συλλόγους θεραπευτών από μία τροπολογία που ψηφίστηκε στην άκρη ενός νομοσχεδίου για τα χωροταξικά, σύμφωνα με την οποία πρέπει όλοι οι πάροχοι της ειδικής αγωγής (οι θεραπευτές και τα Κέντρα) να συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ. Η σύμβαση αυτή βρίθει λαθών και κενών στο θεσμικό και νομικό πλαίσιο της ειδικής αγωγής (π.χ. απαιτούσε τα Κέντρα να έχουν άδεια λειτουργίας, χωρίς έως σήμερα να έχουν προβλεφθεί οι όροι και οι προϋποθέσεις μιας τέτοιας αδείας) και χωρίς να ορίζονται οι οικονομικοί όροι, οι οποίοι θα συγκεκριμενοποιούνταν μετά την υπογραφή των συμβάσεων και μάλιστα ο ΕΟΠΥΥ απαιτούσε την υπογραφή αυτής της σύμβασης εν μέσω εορτών, εντός 9 ημερών, που υποτίθεται ότι θα διαρκούσε η δημόσια διαβούλευση.

Τι ακριβώς είναι αυτή η σύμβαση;

Σκοπός αυτής της σύμβασης ήταν ξεκάθαρα -όπως παραδέχθηκαν οι αρμόδιοι του Υπουργείου Υγείας- η περικοπή της δαπάνης κατά 45% (από τα 108 εκατομμύρια ευρώ που δαπανήθηκαν το 2015 για την ειδική αγωγή στα 60 πλέον εκατομμύρια ευρώ) και όχι η ανακούφιση των ασφαλισμένων, όπως διατυμπανίζει ο ΕΟΠΥΥ. Σε αυτό το σημείο θα ήταν καλό να ξεκαθαριστεί ότι η περικοπή της δαπάνης για την ειδική αγωγή δεν αποτελεί μνημονιακή απαίτηση. Μνημονιακή απαίτηση είναι η μείωση της δαπάνης γενικά, ενώ ο τρόπος με τον οποίο αυτή θα γίνει αφορά στην κυβέρνηση και τους χειρισμούς της.

Η προτεινόμενη από τον ΕΟΠΥΥ σύμβαση προβλέπει δυσβάσταχτους οικονομικούς όρους (clawback, rebates), δηλαδή υποχρεωτικές εκπτώσεις προς το κράτος της τάξης του 45% και πληρωμή τουλάχιστον 6 μήνες αργότερα, γεγονός που καθιστά τις επιχειρήσεις μας απολύτως μη βιώσιμες, αφού δε θα μπορούμε να καλύψουμε τις υποχρεώσεις μας (ενοίκιο, ΔΕΚΟ, εφορία, λειτουργικά έξοδα, μισθούς).

Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα -πέραν του ότι θα χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας (5000- 7000)- το κράτος να χάσει σημαντικό μέρος εσόδων του. Και αυτό διότι οι επιχειρήσεις μας είναι απολύτως διαφανείς, αφού κόβουμε ΟΛΕΣ τις αποδείξεις, προκειμένου να αποζημιωθούν οι γονείς από τον ΕΟΠΥΥ. Υπολογίζεται, λοιπόν, ότι μέσω των ασφαλιστικών και φορολογικών εισφορών οι θεραπευτές αποδίδουν στο δημόσιο πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η δαπάνη του κράτους για τις ειδικές θεραπείες το 2015 ήταν 108 εκατομμύρια ευρώ.

Σημειώνεται ότι οι περισσότεροι συμβεβλημένοι πάροχοι με τον ΕΟΠΥΥ (φυσικοθεραπευτήρια, διαγνωστικά κέντρα κτλ) ζουν υπό καθεστώς οικονομικής ασφυξίας και πολλές επιχειρήσεις αναγκάστηκαν να κλείσουν, γιατί δεν μπορούσαν να αντέξουν την περικοπή των δεδουλευμένων τους, αλλά και τις τεράστιες καθυστερήσεις πληρωμών. Να τονίσουμε ότι η σύμβαση που προτάθηκε από τον ΕΟΠΥΥ είναι μονομερής, φυσικά υπερ του τελευταίου, και σε περίπτωση μη καταβολής των ποσών από τον ΕΟΠΥΥ προς τους παρόχους, δεν ορίζεται καμία ποινική ρήτρα προς τον ΕΟΠΥΥ ώστε να μπορούμε να διεκδικήσουμε τα ήδη «κουρεμένα» δεδουλευμένα μας.

Τι ισχύει τώρα; Μετά από διαμαρτυρίες και πορείες γονέων και θεραπευτών – 9 σύλλογοι θεραπευτών και γονείς είναι σύσσωμα ενωμένοι μέχρι και σήμερα- το υπουργείο παραδέχτηκε ότι χειρίστηκε με προχειρότητα και χωρίς σχεδιασμό αυτόν τον ευαίσθητο τομέα και γι αυτό ένα μήνα μετά σύστησε επιστημονική επιτροπή (παρότι θα έπρεπε να το έχει κάνει πολύ καιρό πριν) και δίνει κάθε μήνα για τον επόμενο παράταση του ισχύοντος καθεστώτος, δηλαδή οι γονείς εξακολουθούν να καταθέτουν τις αποδείξεις που παίρνουν από τα κέντρα στο τέλος του μήνα και να αποζημιώνονται από τον ασφαλιστικό τους φορέα. Στην πράξη, όμως, αυτό δεν ισχύει, καθώς υπάρχει τεράστια καθυστέρηση πληρωμών των γονέων από τα ταμεία, δηλαδή κάποιοι γονείς έχουν να πάρουν χρήματα εδώ και 1 χρόνο και μάλιστα από το Δεκέμβριο του 2016 και μετά δεν έχει αποζημιωθεί κανένα παραστατικό, γεγονός που οδηγεί τους γονείς σε οικονομική ασφυξία ή σε διακοπή θεραπευτικών προγραμμάτων των παιδιών τους. Προφανώς πρόκειται για άτυπη στάση πληρωμών. Υπάρχουν γονείς που φτάνουν σε σημείο να μας λένε ότι θα πουλήσουν το αυτοκίνητό τους για να συνεχίσουν τη θεραπεία τν παιδιών τους… Αυτή η απόλυτη αναλγησία του κράτους, η έλλειψη σεβασμού του αγώνα που κάνουν οι γονείς οδηγεί σε περικοπή στις θεραπείες των παιδιών. Αυτά τα παιδιά είναι σήμερα «στον αέρα», ενώ στο Υπουργείο διατείνονται ότι δε θα μείνει κανένα παιδί ακάλυπτο… Πώς θα συμβεί αυτό με την περικοπή της ΗΔΗ ΧΑΜΗΛΗΣ δαπάνης κατά 45%, είναι ανεξήγητο!

Τι επιπτώσεις θα έχει αυτή η σύμβαση στα παιδιά;

Με τη σύμβαση αυτή οι γονείς χάνουν επίσης το δικαίωμα επιλογής θεραπευτή, το οποίο αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του ατόμου στην παγκόσμια χάρτα δικαιωμάτων. Η ΕΕΔΑ, σε ανακοίνωση που εξέδωσε στις 30 Ιανουαρίου του 2017, ζητά να διασφαλιστούν εγγυήσεις για τη χωρίς διάκριση διαθεσιμότητα των υπηρεσιών υγείας και την εξασφάλιση της προσβασιμότητας στις υπηρεσίες. Τα παιδιά, επίσης, είναι πιθανό να χρειαστεί να αλλάξουν θεραπευτή εν μέσω χρονιάς, χάνοντας την πολύτιμη θεραπευτική τους σχέση, γεγονός που μπορεί να πάει έως και 1 χρόνο πίσω την εξέλιξή τους, σύμφωνα με παγκόσμιες έρευνες. Επίσης, δεν διασφαλίζεται η ποιότητα της παρεχόμενης υπηρεσίας, καθώς δεν υπάρχει διάκριση των υπηρεσιών (μεταπτυχιακά, εξειδικεύσεις, εμπειρίας). Είναι αυτονόητο ότι, εκ των πραγμάτων, στα κέντρα που θα συμβληθούν με τον ΕΟΠΥΥ, θα υπάρχουν αναγκαστικές εκπτώσεις στην ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών, καθώς θα υποαμείβουν τους θεραπευτές τους, οι οποίοι δε θα μπορούν πλέον να παρακολουθούν σεμινάρια και μετεκπαιδεύσεις, οι χώροι δε θα μπορούν να ανανεώνουν τον εξοπλισμό τους και να αγοράζουν νέο υλικό, ενώ βάσει της σύμβασης η διάρκεια της συνεδρίας θα μειωθεί στα 30 λεπτά. Από την άλλη πλευρά, όσοι δε συμβληθούν -και εφόσον καταφέρουν να επιβιώσουν- θα διατηρήσουν την ποιότητα των υπηρεσιών τους, αλλά πλέον θα είναι θέμα ιδιωτικής πρωτοβουλίας των γονέων εάν θα μπορέσουν να επωμιστούν το κόστος της ειδικής αγωγής των παιδιών τους για να προσφέρουν ποιοτικές υπηρεσίες στα παιδιά τους… Ποιοι γονείς, όμως, και για πόσο καιρό θα αντέξουν κάτι τέτοιο σε αυτή την περίοδο βαθιάς κρίσης της χώρας;

Υπάρχει, επίσης, έντονη φημολογία ότι υφιστάμενα ΝΠΙΔ και ΜΚΟ θα συμβληθούν με το κράτος, χωρίς rebate και clawback, ενώ ήδη λειτουργούν με ιδιαίτερο φορολογικό καθεστώς, το όποιο συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό για τα υπόλοιπα ιδιωτικά κέντρα ειδικής αγωγής, τα οποία οφείλουν να καταβάλλουν εμπρόθεσμα ενοίκια, φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές , ΔΕΚΟ κλπ.

Τέλος, να σημειωθεί ότι σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες οι ειδικές θεραπείες παρέχονται δωρεάν, ενώ στην Ελλάδα δεν υπάρχουν δημόσιες δομές. Επί σειρά ετών ο ιδιωτικός τομέας -και ΜΟΝΟ αυτός- παρέχει υπηρεσίες ειδικών θεραπειών, με αποτέλεσμα να διατηρείται χαμηλό το κόστος για το κράτος, σε σχέση με το κόστος δημιουργίας αντίστοιχων δημοσίων δομών!

Τι προτείνουμε:

Από το 2012 οι σύλλογοι ζητούν συναντήσεις με τον ΕΟΠΥΥ και το Υπουργείο Υγείας για να συζητήσουν για τις άδειες λειτουργίας των κέντρων, οι οποίες ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν και φυσικά δεν ήταν κανένας σύλλογος ενήμερος για τις επικείμενες συμβάσεις, όπως λέγεται. Ζητάμε να γίνει επί της ουσίας διαπραγμάτευση, με σκοπό να θεσπιστούν οι όροι λειτουργίας, να καταγραφεί ο πραγματικός πληθυσμός που χρήζει ειδικής αγωγής και οι θεραπείες που απαιτούνται ανάλογα με την εκάστοτε διάγνωση και πάνω από όλα ζητούμε να θεσπιστούν -κατόπιν συνεννόησης- όροι συνεργασίας που θα καθιστούν βιώσιμες τις επιχειρήσεις μας, και και να αποσυρθούν οι όροι αυτοί που έχουν οδηγήσει σε κλείσιμο φυσιοθεραπευτήρια, ιατρεία, ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα!

Η συγγραφική ομάδα

Ευαγγελίου Μαριάννα, Εργοθεραπεύτρια

Κοκκώνη Ανθή, Ειδική Παιδαγωγός

Παπαδιά Αντωνία, Γλωσσολόγος - Λογοθεραπεύτρια

Σμοΐλης Γιάννης, Εργοθεραπευτής

Χατζηαρτεμίου Θεοδώρα, Ψυχολόγος – Ειδική Παιδαγωγός